O szkole

Szkoła jest usytuowana na skarpie, u podnóża której rozciąga się malownicze jezioro z przylegającym do niego kompleksem leśnym. Jezioro, las, polodowcowe pagórki czynią otoczenie szkoły i miasta bardzo malowniczym, interesującym i wartościowym dla miłośników spacerów, sportów wodnych, grzybów i wędkowania. Stwarza to doskonałe warunki dla sportowców łączących niejednokrotnie ciężki trening z możliwością regeneracji sił w naturalnym otoczeniu. Na terenie szkoły działa boisko wielofunkcyjne oraz boisko do piłki nożnej Orlik.

Nasza szkoła powstała w latach sześćdziesiątych. Jej powstanie związane było z rozbudową miasta i wzrostem ilości dzieci w wieku szkolnym. Usytuowana została na drugim końcu miasta tworząc jednocześnie w mieście dwa obwody szkolne. Budowa szkoły znalazła się w ogólnopolskim planie “1000 szkół na tysiąclecie państwa polskiego”. Jest pomnikiem tysiąclecia wybudowanym ze środków Społecznego Funduszu Budowy Szkół, co zostało upamiętnione wmurowaniem tablicy pamiątkowej na frontowym szczycie budynku.​​​​​

 

 

Tablica pamiątkowa przedstawiająca portret patrona, logo szkoły 
i jego dobrze nam znaną myśl.

 

Szkoła została oddana do użytku 29 października 1964 r., choć obejście szkoły przypominało bardziej plac budowy niż teren przyszkolny. W miarę upływu czasu szkoła zmieniała swe oblicze, wzbogacając się o kolejne klaso-pracownie, pomieszczenia i boiska. Tętniła życiem, działały liczne organizacje szkolne i koła zainteresowań. Ze względu na swe atrakcyjne położenie i walory turystyczno-krajoznawcze najbliższej okolicy pełniła od 1969 r. rolę ośrodka kolonijnego.

W szkole ciągle się coś zmienia. Mamy dwie sale gimnastyczne, nowy kort tenisowy, bibliotekę multimedialną. Do 1989 r. szkoła nosiła imię Wandy Wasilewskiej. W wyniku zmian ustrojowych została pozbawiona imienia i przez długi czas była bezimienna. By bardziej utożsamiać się ze szkołą i lepiej integrować się się sobą niedawno wybraliśmy sobie nowego patrona – Kornela Makuszyńskiego.

Po starannych przygotowaniach Rada Miejska w Więcborku uchwałą
Nr X/71/03 z dn.12. 06. 2003 r. nadała naszej szkole imię Kornela Makuszyńskiego. Następnie odbyła się uroczystość podsumowująca nasze przygotowania do nadania imienia, w której wzięli udział uczniowie, rodzice i zaproszeni goście. Natomiast 10. października 2003 r. odbyła się uroczystość nadania szkole imienia. Nowymi symbolami szkoły stały się sztandar i hymn.

SZTANDAR SZKOŁY

Hymn szkoły

Patrz słońce się śmieje
i śmiejmy się my
my wszystkie, wszystkie dzieci.
Dni chcemy mieć jasne
i piękne mieć sny
i pokój, pokój w świecie.

Czy jesteś wesoły,
czy smutek w sercu masz.
Kolego kochany
ten świat jest przecież nasz.

Patrz słońce się śmieje
i śmiejmy się my
my wszystkie, wszystkie dzieci.
Dni chcemy mieć jasne
i piękne mieć sny
i pokój, pokój w świecie.​​​​​​

Kornel Makuszyński

Urodził się w Stryju, niedaleko Lwowa w 1884 roku. We Lwowie kształcił się w gimnazjum i studiował na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Filozoficznym. Nie miał własnych dzieci, ale swoje życie związał z nimi. Często odwiedzał szkoły, żeby spotkać się z dziećmi. Czytał im swoje książki, nagradzał najlepszych uczniów podczas zakończenia roku sprzętem sportowym, rozdawał cukierki. Lata wojny wraz z żoną Emilią spędził na zesłaniu, skąd został zwolniony za poręką przyjaciół. Powrócił na krótko do Lwowa, gdzie pracował w Teatrze Miejskim.

W latach 1908-1910 studiował w Paryżu. Od 1915 r. do 1918 r. mieszkał w Kijowie i pracował jako kierownik literacki. Pod koniec 1918 r. zamieszkał w Warszawie. W roku 1926 trzymał Państwową Nagrodę Literacką za poemat “Pieśń o Ojczyźnie”. Do Zakopanego przeprowadził się w 1944 roku. Spośród licznych książek dla młodzieży największą popularnością cieszą się: “Panna z mokrą głową”, “Skrzydlaty chłopiec”, “Wyprawa pod psem”, “Awantura o Basię”, “Szatan z siódmej klasy”, “Szaleństwa panny Ewy” , “O dwóch takich, co ukradli księżyc “, “Przyjaciel wesołego diabła “,a dla dzieci przygody Koziołka Matołka i Małpki Fiki-Miki.Jego powieści dla dzieci i młodzieży doczekały się sześciu ekranizacji filmowych oraz kilku wersji animowanych. Makuszyński wyrabia w swoich czytelnikach poczucie humoru. Uczy rozpoznawania dobra i zła, odpowiedzialności za losy innych ludzi. Świat, który pokazuje jest zależny od ludzi i jest on na tyle dobry na ile dobrzy potrafią być ludzie. Twórczość jego nie tylko zaciekawia, bawi, uczy, ale daje nadzieję i budzi optymizm.

Makuszyński zmarł 31 lipca 1953 r. i został pochowany w Zakopanem na Pęksowym Brzyzku. Jest autorem wielu ciekawych i mądrych powiedzeń. Jedno z nich stało się hasłem przewodnim dla uczniów i nauczycieli naszej szkoły:

“Mądrym być to wielka sztuka,
ale dobrym jeszcze większa”

Wanda Wasilewska

– (1905-64), pisarka, publicystka i działaczka rewolucyjna.
Nauczycielka, działaczka Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Redaktorka pism dla dzieci i młodzieży: Płomyk i Płomyczek.
Autorka powieści, m.in.: Ojczyzna (1935), Ziemia w jarzmie (1938),Tęcza (1945), Pisma zebrane
(t. 1-4 1955-56).